วันนี้วันอาทิตย์ ตื่นสายนิดหน่อย เพราะเมื่อคืนปวดหัวมากๆ จนต้องกินยาพารา ปกติถ้าปวดนิดๆหน่อยๆจะไม่กิน ปล่อยให้มันหายเอง แต่เมื่อวานไม่ไหว ต้องกิน เช้ามานาฬิกาปลุก เลยตื่นไม่ได้ เลยตื่นประมาณ เกือบๆ แปดโมงเช้า
กิจวัตรประจำวัน ก็ตื่นขึ้นมาทำธุระส่วนตัวแล้ว ก็ำเตรียมน้ำร้อน ไหว้พระ จากนั้น จึงเริ่มเตรียมอาหารมื้อเช้า สำหรับตัวเองและภรรยา จากนั้นก็จะว่าง มีเวลา อ่านหนังสือ ดูทีวี ฟังเพลง แต่ไม่ค่อยได้ฟังหรอก ส่วนใหญ่จะเิปิดไฟล์เสียงธรรมะ มากกว่า
บางครั้งผมก็สงสัย ว่าทำไมคนเราถึงต้องหาเงินกันไม่รู้จักหยุดพักบ้าง ไอ้ที่ไม่พอหยุดไม่ได้ก็พอเข้าใจ ไอ้ที่มีมากพอแต่ไม่ค่อยจะหยุดหา อันนี้ดิไม่ค่อยเข้าใจ เฮ้อๆๆ ถ้าคนเรารู้จักพอใจในสิ่งที่มี การแก่งแย่งชิงดี ก็คงน้อยกว่านี้
ช่วงนี้มีแต่ คนมาแนะนำให้ทำูธุรกิจนู่นนี่นั่น เห็นว่าเรามีตีกแล้ว ให้หานู่นหานี่มาขาย เฮ้อๆๆ ผมอยากบอกว่า ผมก็ทำูธุรกิจอยู่ และผมก็พอใจแล้ว ผมอยากมีเวลาส่วนตัว มีเวลาว่างจากงานเทรดของผม และเอาเวลาไปช่วย ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนามากกว่า วัดหลวงน้าก็ยังสร้างไม่เสร็จเลย
ถ้าพอเป็น หยุดเป็น มันก็เหนื่อยมันก็ทุกข์น้อยลง แต่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ช่างเถอะ ความรู้ทั้งหลายเหล่านี้มันเป็น ปัจจัตตัง คือรู้ได้เฉพาะตน ผมรุ้ของผม ผมก็มีความสุขของผม ^____^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น