วันนี้ว่างๆเลยคิดไรได้ ก็เลยขอมาเขียนในบล้อคซะหน่อย
เมื่อก่อน ผมเป็นคนนึ่งที่รับเอาแนวความคิดฝรั่งมามาก เพราะอ่านหนังสือฝรั่งที่แปลขายในบ้านเรา ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเงินๆทองๆ หรือ การทำธุรกิจเยอะมาก เรียกได้ว่า ออกใหม่ก็ซื้อ เจอเบสเซลเลอร์ ก็ซื้อ เจอชื่อนักเขียนคุ้นๆก็ซื้อ จนผมเผลอ เพ้อฝันกับคำว่า อิสระภาพทางการเงิน อย่างมาก
มาจนวันนี้ จากประสบการณ์หลายๆอย่าง ทำให้รู้ว่าตัวเองเข้าใจหรือตีความผิด ที่คิดว่า การมีอิสระภาพทางการเงิน คือการไม่ต้องทำงานประจำ ที่บอกว่าเข้าใจผิดหรือตีความผิดเพราะอะไร เพราะจริงๆแล้ว มนุษย์ทุกควรล้วนต้องมีงานประจำ ไม่ว่าจะเป็นงานที่คนอื่นจ้าง หรืองานที่ตัวเองสร้างขึ้นมาก็ตาม แต่ทุกคน ต้องทำงานต้องมีหน้าที่และรับผิดชอบกับหน้าที่ของตัวเองทั้งนั้น และอิสระจริงๆก็คือการทำงานนั้น ด้วยความรักและมีความสุขที่ได้ทำ แค่นั้นเอง
ผมโชคดี ที่ผมเลือกงานประจำของผม เป็นงานเทรด และแม้ช่วงปีแรกกับครึ่งปีที่สอง จะยังไม่สามารถสร้างรายได้มาเลี้ยงครอบครัวได้ แต่ครอบครัวผมก็ยังให้กำลังใจสนับสนุน ไม่คัดค้าน ไม่ได้บอกให้เลิก หรือบังคับให้ไปทำงานอย่างอื่น ทำให้ผมมีกำลังใจ เรียนรู้ฝึกฝน และพัฒนา มาจนถึงวันนี้
และแม้ว่าวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรการันตีความสำเร็จ แต่ผมก็คิดว่า งานเทรดคืองานประจำของผมไปแล้ว แม้ว่าผมจะไม่ได้เทรดทุกวัน เพราะเทรดตามระบบ ซึ่งเดือนนึง ก็จะมีสัญญาณเทรดแค่สองสามครั้ง และแม้ว่า จะมีขาดทุนบ้าง กำไรบ้าง แต่ก็ขอแค่ กำไรให้มากกว่าขาดทุน ก็เท่านั้นเอง การจะเทรดโดยไม่มีผิดพลาด ไม่มีขาดทุนบ้างนั้น ต้องบอกตามความจริงว่าคงไม่มี แม้แต่ กองทุนใหญ่ๆ ก็ยังมีผลติดลบบ้าง เพราะความผิดพลาดมันเป็นเรื่องธรรมชาติ
เรื่องธรรมชาติเพราะ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น เราไม่สามารถบังคับอะไรได้เลย ขนาดตัวเราบางครั้งยังบังคับไม่ได้ บทจะหิวมันก็หิว เราจะบังคับให้มันอิ่มก็ไม่ได้ นอกซะจากจะหาอะไรทาน แล้วนับประสาอะไรกับการเทรดในตลาด ซึ่งเป็นที่รวบรวม คนมากมายหลากหลายนิสัยใจคอ
สำหรับการเทรด คงไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า การยอมรับความจริง และทำตามระบบการลงทุนไปอย่างมีเหตุมีผล โดยปราศจาก อคติและ ความโลภเกินไป หรือ กลัวเกินไป
วันนี้เขียนมาเยอะจริงๆ ไว้มาต่อพรุ่งนี้แล้วกันครับ ถ้าให้ผมเล่าหรือพูดเกี่ยวกับการเทรด ผมพูดหรือเล่าได้เป็นวันๆเชียวละ ^_____________^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น