สวัสดีครับเพื่อนๆ ช่วงนี้ไม่มีสัญญาณเทรดผมก็ค่อนข้างว่างครับ ก็ทำภารกิจส่วนตัวประจำวัน พอมีเวลาว่างก็ เล่น Social Network สิงอยู่ตามเวปบอร์ตต่างๆ หลายๆที่ เข้าไปอ่านไปดู ความคิดและการกระำทำของเหล่าเพื่อนๆเทรดเดอร์ต่างๆ ก็ได้เห็นสิ่งหนึ่งที่อาจจะเป็นตัวกำหนด ลักษณะการเทรดของเหล่าเทรดเดอร์
นั่นก็คือ เป้าหมายของการเทรด คือ เป้าหมายโดยรวมนะครับ ไม่ใช่เป้าหมายว่าจะทำกำไรเท่าไร แต่คือ เป้าหมายใหญ่ ที่มีโจทย์ว่า แต่ละคนมาเทรดเพื่อต้องการอะไร เท่าที่ผมเห็นซะส่วนใหญ่ ส่วนใหญ่จะเน้นการสร้างพอร์ตให้โตเร็วๆ ยิ่งในตลาดฟอเรกนี่ จะเอาให้โตกันเดือนละ 100% หรือมากกว่านั้นเลย ซึ่งผมก็พอเข้าใจ เพราะเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว
ผมคงไม่วิพากษ์วิจารณ์ เพราะมันเป็นเรื่องของคนอื่น พอร์ตใครก็พอร์ตมัน แต่ละคนรับความเสี่ยงได้ไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน แต่แค่อยากจะบอกว่า การเร่งสร้างพอร์ต แบบเอาเป็นเอาตาย เทรดกันหน้าดำคร่ำเครียด เพียงเพื่อให้พอร์ตมันโตมากๆ จะได้มีเงินใช้เยอะๆ จะได้รวยๆ จะได้ไม่ต้องทำงานประจำ ผมอยากบอกว่า ความคิดเหล่านี้ มันคือ ความเข้าใจผิดครับ
เข้าใจผิดยังไงเหรอครับ เข้าใจผิดที่คิดว่า ถ้าเรามีตัวเลขในบัญชี สัก 100,000,000 เราจะแก้ปัญหาต่างๆได้ไงครับ เราจะไม่ต้องทำงาน เราจะได้ใช้จ่ายเยอะๆ เราจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน อันนี้เราคิดแบบ สามล้อถูกหวยครับ การที่เรามีหรือครอบครองอะไร ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ สิ่งของ เราครอบครองอะไรไว้ เราก็มีหน้าที่ต้องบริหารจัดการมันครับ และคุณลองคิดดูว่า คุณมีเงินร้อยล้าน คุณจะบริหารจัดการมันได้มั้ยครับ หรือมันจะทำให้คุณต้องมาปวดหัวเรื่องพวกมันรีเปล่า ลองมองให้เห็นภาพกันนะครับ
มีหลายคนหลายครั้ง หรือแม้แต่ผมเอง ยังเคยหลงผิด คิดว่า การมาลงทุนจะทำให้เรามีเงินใช้สบายๆ โดยไม่ต้องทำงานเป็นลูกจ้าง เอาเวลาของตัวเองแลกกับเงินของคนอื่น ผมจะบอกให้ว่า มันไม่จริงเลย เพราะเวลาของเรา ใครก็มาเอาไปไม่ได้ และเราก็ไปเอาเวลาของใครไม่ได้ การที่เราไปทำงานในแต่ละวัน มันคือการเรียนรู้ครับ มันคือการฝึกฝนตนเอง ให้มีความอดทน ให้รู้จักแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ให้รู้จักมีระเบียบวินัย สิ่งเหล่านี้มีประโยชน์ทั้งนั้นครับ
ตรงกันข้าม การออกมาเทรดอยู่บ้านเราเอง อย่าคิดว่ามันสบายนะครับ มันหนักนะครับ มันลำบาก เพราะมันต้องวางแผนชีวิตให้เป็น มันต้องสร้างกฏระเบียบวินัยของตัวเองขึ้นมา และต้องทำตามให้ได้ด้วย และบางที คุณจะรู้สึกว่ามีเวลาว่างมากจนเกินไป จนเหมือนคุณเป็นคนไม่มีหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ เป็นคนหลักลอย เคว้งคว้าง หาคุณค่าไม่ได้ ซึ่งกว่าจะผ่านจุดนี้ไปได้ ก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันครับ
ผมพูดผมบอกกับคนรอบข้าง คนรู้จักคนในครอบครัวอยู่เสมอครับ ว่าคนเราเกิดมาเพื่อทำงาน เพือเรียนรู้ชีีวิต คุณจะชอบหรือไม่ชอบ คุณก็ต้องทำ ต้องเรียนรู้ บางคนอาจจะโชคดี ได้ทำงานที่ชอบ บางคนอาจจะรู้สึกเบื่อหน่าย เพราะเกลียดงาน แต่คุณก็ต้องมีการมีงานทำครับ
ทีนี้มันก็กลับมาเข้าเรื่อง เป้าหมายของการเทรด การลงทุน ก็อย่างที่บอก ถ้าเราลงทุนหรือเทรดด้วยความโลภ ด้วยความอยากจะเร่งสร้างพอร์ตให้เติบโต เพื่อจะได้สนองกิเลศตัณหาเรา อย่างที่ว่ามา ผมจะบอกให้เลยว่า คุณก็จะต้องล้างพอร์ตอยู่เรื่อยๆแหระ พอร์ตไม่มีวันโตหรอกครับ ถึงบางครั้งจะได้กำไรเยอะ แต่ก็จะเสียเยอะคืนไปเช่นเดียวกัน ผลสุดท้าย ก็คือ ล้างพอร์ต เติมเงิน ล้างพอร์ต เติมเงิน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ก็ลองอ่านๆแล้วพิจารณากันดูนะครับ ผมก็คงทำได้แค่ ควรบอกควรสื่อ ถึงสิ่งที่ควรบอกควรกล่าว เท่าที่จำเป็นต้องบอกต้องกล่าว ในโอกาสที่ได้มีบล้อคให้เขียนบอกเล่าสิ่งต่างๆ ผมก็จะพยายามบอกเล่าสิ่งดีๆ ที่จะเป็นประโยชน์กับผู้อื่น ถึงรู้ว่าสิ่งที่บอกที่พิมพ์ มันคงไม่ค่อยมีใครสนใจก็เถอะ แต่ถ้ามีคนมาอ่านสักร้อยคน แล้วมีคนเก็บไปคิดพิจารณาสัก หนึ่งคน ผมก็ถือว่าผมได้ทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น แล้วแหระครับ แค่นี้ผมก็ภาคภูิมิใจในตัวเองแล้วครับ เพราะผมได้ทำในสิ่งที่ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น